Nowa książka Jędrzeja Morawieckiego, autora znakomitych reportaży rosyjskich pt. Łuskanie światła (Sic!, 2010), jest wyzwaniem rzuconym tym wszystkim, którzy prawdziwego życia szukają na Dalekim, Bliskim lub Najbliższym Wschodzie. Stąd tytuł Głubinka - tak przecież zwykło się nazywać mityczną rosyjską prowincję, zapomniane przez Boga miejsca z dala od Moskwy, gdzie często nie ma co jeść, ale ludzie przynajmniej pozostali ludźmi. Autor tymczasem prowadzi nas na mało znane tereny Polski południowo-zachodniej - do Kowar, Barda, Szprotawy, Nieszawy, tubiąża, do "złych dzielnic" Wrocławia i Wałbrzycha, do byłych pegeerów w Koszalińskiem. Nie ma tu miejsca ani na idealizację, ani na negatywne stereotypy - jest tęsknota za pełniejszym życiem, z dala od wielkich miast i wielkich pieniędzy, wśród dobrych ludzi, ale jest też świadomość, że polska Głubinka kryje w sobie zarówno szanse, jak zagrożenia, że tam też trzeba o siebie walczyć, a bieda i brak perspektyw nie dodają skrzydeł. Morawiecki ma czas i umie być z ludźmi, dlatego usłyszymy od niego dziesiątki niezwykłych historii o tych miejscach, ich mieszkańcach i tych, którzy czasami starają się im pomóc. W Głubince spotkamy ludzi, którzy po nocach lepią gipsowe krasnale; "głupich kaowców"; heroiczne nauczycielki i takich samych księży; metafizyczną Nellę; utopijne domy samopomocy społecznej; MBoko - Hutu z Burundi, do którego w nocy przychodzi Afryka; szpital psychiatryczny jak z horroru; Pawła Pawlika z jego teatrem i mieszkańców Nieszawy, którzy lokalnie, bez rozgłosu, ale za to prawdziwie rozwiązali problem swoich zamordowanych zaraz po wojnie niemieckich sąsiadów.